Χειρουργήθηκα στη σπονδυλική στήλη (μέση) και συνεχίζω 3 μήνες μετά να υποφέρω από τον ίδιο πόνο στη μέση και το αριστερό κάτω άκρο μέχρι τα δάκτυλα του ποδιού. Η νέα εξέταση μαγνητικής τομογραφίας δεν δείχνει κάποια υποτροπή και το μόνο που αναφέρει είναι η παρουσία μετεγχειρητικού ουλώδους ιστού στην περιοχή της επέμβασης. Πρέπει να υποβληθώ σε νέα χειρουργική επέμβαση;

Σεπ 9, 2011 | Συμβουλές προς τους Ασθενείς

Στην περίπτωση αυτή  ο ασθενής θα πρέπει να ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο αλγόριθμο διαγνωστικής και θεραπευτικής προσέγγισης του προβλήματος με ελάχιστα επεμβατικές, μη χειρουργικές τεχνικές.

  • Το πρώτο βήμα είναι να υποβληθεί ο ασθενής  σε διαγνωστικό αποκλεισμό νευρικής ρίζας για να επιβεβαιωθεί ποια ακριβώς νευρική ρίζα προκαλεί τον πόνο. Με την τεχνική αυτή χορηγείται πολύ μικρή ποσότητα τοπικού αναισθητικού στη νευρική ρίζα που από την κλινική  εξέταση και το ηλεκτρομυογράφημα, που πιθανόν έχει προηγηθεί, υπάρχει υποψία πρόκλησης του πόνου.  Εφόσον ο ασθενής αναφέρει σημαντική ανακούφιση, επιβεβαιώνεται ο στόχος της θεραπείας. Η τεχνική εφαρμόζεται με ακτινοσκοπική καθοδήγηση και τοποθέτηση μιας λεπτής βελόνας δίπλα από τη νευρική ρίζα.
  • Εφόσον καθοριστεί ο στόχος, εφαρμόζεται διατρηματική επισκληρίδιος έγχυση κορτικοστεροειδών και τοπικού αναισθητικού στοχευμένα στην πάσχουσα νευρική ρίζα.
  • Εάν ο ασθενής δεν ανακουφιστεί σημαντικά με αυτήν την τεχνική ή η διάρκεια της ανακούφισης είναι μικρή, τότε θα πρέπει να υποβληθεί σε νευροπλαστική με καθετήρα Racz, για τη λύση των συμφύσεων και την απελευθέρωση του πάσχοντος νεύρου.  Η τεχνική μπορεί να συνδυαστεί και με έναρξη λήψης φαρμάκων αντιμετώπισης του νευροπαθητικού πόνου. (αντικαταθλιπτικά, αντιεπιληπτικά)
  • Εάν και πάλι ο ασθενής δεν είναι ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα της θεραπείας και αφού έχει περάσει ένα ικανό χρονικό διάστημα ανάνηψης του πάσχοντος νεύρου (περίπου 2 μήνες), τότε ο ασθενής θα πρέπει να υποβληθεί σε δοκιμαστική διέγερση νωτιαίου μυελού και εφόσον διαπιστώσει σημαντική ανακούφιση με αυτήν την τεχνική αντιμετώπισης του χρόνιου, ανθεκτικού στις θεραπείες νευροπαθητικού πόνου, να γίνει μόνιμη εμφύτευση του συστήματος νευροδιέγερσης.
  • Τελευταίο βήμα και εφόσον έχουν αποτύχει οι προηγούμενες θεραπευτικές τεχνικές, είναι η δοκιμαστική χορήγηση δραστικών φαρμάκων (μορφίνη ή ζικονοτίδη) από τον υπαραχνοειδή χώρο. Αν ο ασθενής βιώσει σημαντική ανακούφιση, τότε ακολουθεί μόνιμη εμφύτευση συστήματος αντλίας υπαραχνοειδούς χορήγησης αναλγητικών φαρμάκων.

Σε κάθε περίπτωση συζητείστε με το γιατρό σας για τη σωστή λήψη αποφάσεων.

Περισσότερες Δημοσιεύσεις